Judas, verrader?
Zo wordt hij vaak afgeschilderd. Hij werd zwartgemaakt en zijn naam werd gebruikt als een icoon van verraad. Deze voorstelling schuurt aan tegen die vastgeroeste beelden die we hebben.
Durf jij de vragen die opkomen te laten resoneren in jezelf? Gaan we zien dat de antwoorden uiteindelijk niet zo vanzelfsprekend zijn als ze lijken? En wát als Judas de geschiedenis kon keren, zou je dat dan willen? Judas laat je nadenken over wat er is gebeurd. Een zeer indrukwekkende monoloog van Judas, die je niet zomaar loslaat.
Judas,
je zit me dicht op mijn huid,
kruipt waar bloed een weg vindt,
drupt rood op m'n pas gewassen blouse.
Schoon was mijn lei
allang niet meer,
de spiegel beslagen
kijk ik naar wie ik dacht te zijn.
Hoe lang is het geleden
dat alles klopte?
Kan ik nog opnieuw beginnen
aan ...
terug naar voor mijn tijd
voor oorsprong
dan moet ik los
van verre voorvaderen
los van God bestaan.
(Jeske Alblas, maart ‘23)
